Obóz koncentracyjny na Majdanku – miejsce zadumy na terenie Lublina

Obóz koncentracyjny w Lublinie należy do tych miejsc pamięci, które robią na zwiedzających ogromne wrażenie. Tragiczna historia, która się wydarzyła w tym miejscu pozostawia w zwiedzających duży smutek i niedowierzanie. Nie każdy chce lub może takie miejsce zwiedzać ale jeżeli ktoś jest się w stanie zmierzyć z horrorem z wojennych czasów to na prawdę warto. Takie miejsca nie pozwalają o tym wszystkim zapomnieć.

Wycieczka do Lublina

Swoją podróż do obozu koncentracyjnego na Majdanku pamiętam bardzo dobrze. Była to pierwsza wizyta w jakimkolwiek obozie zagłady i wywarło to na mnie ogromne wrażenie. Z całej wycieczki do Lublina pamiętam jedynie ten obóz i może jeszcze z jedną imprezę. Z perspektywy czasu bardzo się cieszę, że wziąłem ze sobą aparat, żeby porobić zdjęcia. Pozwalają mi one przypomnieć sobie jak tam było i nieco powspominać. Część z tych zdjęć prezentuję właśnie Wam. Ciekawostką jest to, że wykonałem je aparatem Panasonic Lumix FZ50. Hybrydową kamerą, które wówczas były dosyć popularne i było to jeszcze przed aparatami w systemie mikro 4/3 czy systemem mocowania L. Jakość oceńcie sami. Myślę, że jak na taki aparat to nie jest tak źle. Sprawdźmy, zatem jak wygląda obóz koncentracyjny na Majdanku.

Majdanek – część Lublina

Obóz koncentracyjny na Majdanku z perspektywy turysty znajduje się po prostu w Lublinie – jest częścią miasta. Skąd, zatem nazwa Majdanek?

Naziści planując i tworząc obóz postanowili, że będzie się on znajdował w Lublinie i taka była jego oficjalna nazwa. Potoczna, z początku nazwa “Majdanek” wzięła się od jednej z dzielnic Lublina Majdan Tatarski. Potoczna nazwa przyjęła się na tyle, że nawet hitlerowcy zwykli używać jej w swoich dokumentach. Więcej o historii obozu możecie poczytać na stronie Państwowego Muzeum na Majdanku.

Dzięki temu, że obóz administracyjnie jest częścią miasta dotarcie do niego nie jest żadną wielką wyprawą. Dojechałem tam komunikacją miejską i tak polecam to zrobić zwiedzającym. Oczywiście są i miejsca parkingowe dla samochodów i autobusów.

Teren obozu

Zaraz po stawieniu się przy wejściu do obozu widać, że jego powierzchnia pokrywa naprawdę duży teren. Z daleka widać mauzoleum i wielki Pomnik Walki i Męczeństwa. Najlepiej jest obrać nakazany kierunek zwiedzania aby zobaczyć jak najwięcej. Tłumów się raczej nie ma co spodziewać. Do obozu przyjeżdżają poszczególni ludzie i wycieczki żydów ale nie jest to szczególnie oblegane miejsce. W spokoju można obrać własne tempo zwiedzania i się nie spieszyć.

Co można zobaczyć w Obozie Koncentracyjnym na Majdanku

Najciekawsze eksponaty to te, które upamiętniają prawdziwą historię i pokazują jak dawniej wyglądał na prawdę obóz koncentracyjny na Majdanku. Podczas spaceru możemy przede wszystkim zobaczyć budynki i pozostałą infrastrukturę po nazistowskim obozie. Drewniane baraki z pewnością dosadnie pokazują w jakich warunkach musieli żyć przetrzymywani tam więźniowie. Duże wrażenie robią miejsca noclegowe wewnątrz baraków.  Pozbijane z desek piętrowe łóżka w dużym pomieszczeniu, umiejscowione ciasno.

Dzięki opisom możemy na bieżąco poznawać historię tego miejsca i dowiedzieć się ilu więźniów mieszkało w baraku lub kiedy zaczęto baraki ogrzewać.

Krematorum

Na pewno dosadnym i symbolicznym miejscem jest krematorium. Straszne sceny z gazowaniem więźniów przedstawiane na wielu filmach czy opisach książkowych tutaj można sobie dosadniej wyobrazić. Można zobaczyć gdzie stali SS-mani podczas gazowania i jak odbywał się ten proces. Są pozostałości po instalacji, którą był podawany Cyklon-B. Można też zobaczyć piece w których były palone pojedyncze ciała.

Buty

Dla mnie jednym z większych zaskoczeń był barak w którym złożono buty po byłych więźniach obozu. Są to buty, które faktycznie zostały znalezione po wyzwoleniu obozu. Ułożono je w metalowych gablotach, które zajmowały niemal cały barak. Trzewików były setki tysięcy i dlatego fakt, że stoi się koło butów w których chodzili więźniowie obozu koncentracyjnego jest zatrważający.

Stół sekcyjny

Drugim punktem na trasie zwiedzania, który zrobił na mnie duże wrażenie był stół sekcyjny. Jak się dowiedziałem dzięki informacjom i opisom rozmieszczonym na trasie zwiedzania w obozie dokonywano eksperymentów na więźniach. Jak się okazało podczas moich późniejszych podróży, była to powszechnie stosowana praktyka w hitlerowskich obozach koncentracyjnych. Nazistowscy lekarze dokonywali przeróżnych, dziwnych eksperymentów i nie ograniczało ich praktycznie nic. Czego szukali? Nie wiem ale medycyna jak i cała edukacja nie była wówczas na zbyt wysoki poziomie to pewnie próbowali realizować jakieś swoje wierzenia i wyobrażenia. Ostatecznie, najzwyczajniej torturowali swoich pacjentów. Sam stół sekcyjny pozostawiony w obozie z całą jego historią i opisem nabiera innego wymiaru. Świadomość tego, że jakiś pseudo lekarz wyczyniał z ludzkim ciałem dziwne eksperymenty zmusza do zatrzymania się w tym miejscu na chwilę. Na samym stole sekcyjnym i na podłodze obok pozostały jeszcze ślady krwi…

Wielki pomnik i mauzoleum

Największym i widocznym z daleka jest Pomnik Walki i Męczeństwa na Majdanku. Składa się on tak na prawdę z trzech części: głównej, czyli betonowego pomnika przypominającego bramę, mauzoleum i drogi hołdu i pamięci. Droga hołdu i pamięci prowadzi od wejścia do muzeum aż do mauzoleum. Głównym elementem, zaś jest pomnik brama, który ma symbolizować przejście pomiędzy światem żywych i wolnych a światem zniewolonych i konających. Pomnik jest naprawdę okazałych rozmiarów dlatego przez ilość zastosowanego betonu jest przytłaczający.

We wcześniej wspomnianym mauzoleum zostały złożone prochy byłych więźniów nazistowskiego obozu. Hitlerowcy używali popiołów z krematoriów do użyźniania ziemi na swoim obozowym gospodarstwie rolnym. Po wyzwoleniu te popioły wraz z ziemią zebrano w jedno miejsce aby po wielu latach, podczas renowacji obozu umieścić je w mauzoleum.

Podsumowanie

Pozostawiam Was ze zdjęciami jakie udało mi się wykonać w Państwowym Muzeum na Majdanku. Myślę, że warto choć raz w życiu udać się do takiego miejsca pamięci aby choć trochę odczuć powagę wojennych wydarzeń i holokaustu. Mieszkańcy Lublina na pewno doskonale to miejsce znają ale je również poznać osobom z dalszych zakątków Polski i świata. Na koniec przytoczę cytat umieszczony na kopule mauzoleum przykrywającą prochy – Los nasz dla Was przestrogą.

Zobacz także:

Akwedukt Fojutowo. Odwiedzamy największy Akwedukt w Polsce!

Akwedukty w Fojutowie to kolejny dowód na to, że na terenie obecnej Polski z łatwością można znaleźć wyjątkowe miejsca. Nie

X